Ikona Bogorodicy (Икона Божией Матери „Достойно есть” ) znajduje się na górnym miejscu altarza sobornej cerwi Karejskiej(  Карейской обители на Афоне) na Atos.

W dniu niedzielnym żyjący niedaleko Karej starzec wyszedł do manastru na całonocne czuwanie, w kelii został uczeń (послушник). Nocą zapukał w drzwi nieznany mnich. pod czas służby , kiedy trzeba śpiewać   „Честнейшую Херувим…”, obydwoje wstali przed ikoną Bogorodicy , nazywanej Ułaskawiająca (Милующая) i gość zauważył że u nich najpierw śpiewają  „Достойно есть…” Pod czas śpiewania tej pieśni ikona Bogurodzicy  świeciła niebiańskim światłem, a uczeń płakał z umilowaniem. Na jego prośbę ta dziwna pieśń została zapisana na kamieniu ( nie było papieru) i kamień zrobił się miękim jak swieca pod ręką dziwnego spiewcy . Nazwał siebie gość Hawriił(Гавриилом), i znik.

Ikona (Икона Божией Матери) , przed którą pierwszy raz zaśpiewano  „Достойно есть”, została przeniesiona w cerkiew soborną  Успения Пресвятой Богородицы Karej (centrum administracyjnego na Atos).

Płyta z napisanej na niej  Архангелом Гавриилом pieśnią ,  została przeniesiona do Konstanynopolu pod czas patriarchy święciciela Mikolaja  (святителя Николая Хрисоверга (+ 995, pamięć 16 grud.)).

Wielu spisków z Ikony  „Достойно есть” („Милующая”) święto czcimy w rosyjskich cerkwach.  W Галерной гавани Петербурга na cześć  Милующей Богоматери postawiona 5 kopułowa cerkiew , w której zamieszczono Ikone z Atosu (благодатную икону „Милующая”).