Ikona Bogorodicy (Икона Божией Матери „Достойно есть” ) znajduje się na górnym miejscu altarza sobornej cerwi Karejskiej( Карейской обители на Афоне) na Atos.
W dniu niedzielnym żyjący niedaleko Karej starzec wyszedł do manastru na całonocne czuwanie, w kelii został uczeń (послушник). Nocą zapukał w drzwi nieznany mnich. pod czas służby , kiedy trzeba śpiewać „Честнейшую Херувим…”, obydwoje wstali przed ikoną Bogorodicy , nazywanej Ułaskawiająca (Милующая) i gość zauważył że u nich najpierw śpiewają „Достойно есть…” Pod czas śpiewania tej pieśni ikona Bogurodzicy świeciła niebiańskim światłem, a uczeń płakał z umilowaniem. Na jego prośbę ta dziwna pieśń została zapisana na kamieniu ( nie było papieru) i kamień zrobił się miękim jak swieca pod ręką dziwnego spiewcy . Nazwał siebie gość Hawriił(Гавриилом), i znik.
Ikona (Икона Божией Матери) , przed którą pierwszy raz zaśpiewano „Достойно есть”, została przeniesiona w cerkiew soborną Успения Пресвятой Богородицы Karej (centrum administracyjnego na Atos).
Płyta z napisanej na niej Архангелом Гавриилом pieśnią , została przeniesiona do Konstanynopolu pod czas patriarchy święciciela Mikolaja (святителя Николая Хрисоверга (+ 995, pamięć 16 grud.)).
Wielu spisków z Ikony „Достойно есть” („Милующая”) święto czcimy w rosyjskich cerkwach. W Галерной гавани Петербурга na cześć Милующей Богоматери postawiona 5 kopułowa cerkiew , w której zamieszczono Ikone z Atosu (благодатную икону „Милующая”).